hy    |   fr

Հնախօսութիւն, ութեան

s.

archéologie.

s.

Խօսք կամ առ զհնութեանց. հին պատմութիւն.

Ոչ հնախօսութիւնք եղեալ մերոյ աշխարհիս. (Խոր. ՟Գ. 1։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հնախօսութիւն հնախօսութիւնք
accusatif հնախօսութիւն հնախօսութիւնս
génitif հնախօսութեան հնախօսութեանց
locatif հնախօսութեան հնախօսութիւնս
datif հնախօսութեան հնախօսութեանց
ablatif հնախօսութենէ հնախօսութեանց
instrumental հնախօսութեամբ հնախօսութեամբք